Lichtfeest

December vind ik altijd een leuke maand. Natuurlijk zijn er de feestdagen die daar een duit in het zakje doen. En het is ook zo lekker vroeg donker. Dan doen we thuis gezellig de kaarsjes aan en dimmen het licht wat. Tot 20:00 uur staan de kaarsen op veilige afstand van Luuki maar als hij naar bed is, gaan ze ook op tafel aan. En gaat de lichtdimmer nog een tandje terug.

Dan is het bij ons redelijk donker in de woonkamer. Omstandigheden a la bruin café, als het aan mij ligt. Maar da’s iets te donker naar mijn man zijn zin. Hij wil graag meer licht om zijn drankje te kunnen vinden op de salontafel.
Ik vind mijn weg goed in een donker huis. Met behulp van andere zintuigen en routine, haal ik de kerstkransjes feilloos uit de kast.
Vreemd eigenlijk. Dit staat haaks op wat overdag prettig is. Daar geldt, hoe meer lux (lichtsterkte) hoe beter. Het heeft alles te maken met ontspannen van mijn ogen.

Licht verwerken vraagt namelijk veel inspanning Zeker omdat lichtomstandigheden constant wisselen. Al is het maar dat er in onze hal minder daglicht valt dan in de keuken. Daarnaast schijnt door veel licht mijn nystagmus te worden beïnvloedt. Hoe meer licht, hoe meer de ogen ongecontroleerd heen en weer bewegen. Ook dat vraagt ongemerkt, de nodige inspanning.

Des te lekkerder is het om te vertoeven in een in kerstsfeer gehulde woonkamer.

Versiering in ons huis ziet er als volgt uit:

• Een lichtsnoer in groene takken voor het raam.
• Onze kerstgroep weer in zijn vertrouwde nis.
• Een kerstkrans aan de deur.
• Adventskaarsen op een gedecoreerde zilveren schaal.
• Een Kerstman op de schouw.
• En natuurlijk de kerstboom inclusief Elmo-kersbal.

Luuk en ik hebben deze samen opgetuigd terwijl de kerstlampjes aan waren. Dat die mij enigszins verblinden, daar stond ik niet bij stil. Het was vooral sfeervol tijdens het versieren!

Wat krijg je dan als je een peuter en een slechtziende de kerstboom laat versieren? Een héél artistiek aangeklede kerstboom inclusief door kerstballen overbevolkte delen en delen waar de boom er karig vanaf komt. Een pracht exemplaar dus!  

Kerstlampjes en gedimde omstandigheden zijn buitenshuis een minder ideale combinatie. Bijvoorbeeld in een cafeetje. Als ik ergens voor het eerst kom, overzie ik de omgeving niet goed. Dan komt ons peutertje heel handig van pas. Luuk gaat na 5 slokken appelsap graag op ontdekking uit. En soms loop ik dan met hem mee. Dan verkennen we samen de omgeving met hem. Zodat ik me de rest van de tijd daar, gemakkelijker oriënteer.

Vorig weekend waren we in een cafeetje waar de eigenaar helemaal ‘los’ was gegaan met het uitdossen van zijn toko: Een kerstdorp incl. rijdend treintje, vliegende zeppelin, gehuld in sneeuw. Verlichting in diverse vormen en kleuren. Het resultaat van jaren verzamelen. Luuk keek zijn ogen uit!

Het hoogtepunt van de collectie stond bij de ingang. Een Kerstman die danste bij het praten/zingen door de microfoon. Luuk vond ‘m fantastisch!

Bij het samen bekijken van het kerstdorp, is het gissen naar wat Luuk ziet. Ik haak vaak in op wat hij zegt of gok ik erop wat ik zie. Maar deze attractie was voor mij precies in de roos. Verblindende lampjes of niet, Bij zingen heb je je ogen niet nodig dus; HOHOHO Kerstrepertoire uit de kast, en ‘Oh dennenboom’ uit volle borst

 Merry Christmas!