Fear factor

Luuk, pas op! Onze spruit staat op het puntje van zijn triptrap stoel, welke een halve meter van onze eettafel is afgeschoven. Hij reikt naar een beker roosvice die op de tafel staat. Voordat ik kan ingrijpen, grist hij de beker van de tafel af en drinkt ‘m achter elkaar leeg. Voor hem geen vuiltje aan de lucht. Voor mij een opluchting dat onze waaghals niet is weggegleden van zijn stoel en er geen bult bij is gekomen op zijn bol. Poeh, het gaat nét goed.

 Luuk is begin augustus 2 jaar geworden en is zijn omgeving volop aan het ontdekken.

• Wat kan hij met speelgoed allemaal doen? Auto’s kunnen ook ‘gebakken’ worden in zijn keukentje, mmm
• Wat kan hij met zijn lichaam? Nou ‘springen’ bijvoorbeeld. Dan buigt hij diep door zijn knieën, veert omhoog en… blijft staan! Jaaa juich ik hem toe. Goed gesprongen. Luuk glundert!
• Wat kan hij allemaal met meubels? Nou, ook van álles! Erop klimmen, gebruiken als trampoline, zich erop laten vallen, zich eronder verstoppen, krukjes omdraaien en doen alsof het een paddenstoel is.

Luuks acties bezorgen me soms een hartverzakking. Maar meestal geniet ik van zijn fantasie, creativiteit en alles wat hij onderneemt.

Heerlijk. Zo komt Luuk in aanraking met de wereld om hem heen.
Mijn motto, Doe maar. Ga ervaren en de wereld ontdekken.
Daarmee leer je volgens mij de beste levenslessen. Dit alles gedoseerd en afgestemd op zijn leeftijd en kunnen.

 Luuki, voorzichtig! Roept mijn man. Er is volgens mij echt niets aan de hand!

Hoezo voorzichtig? Schat, laat hem zelf zijn ervaringen op doen en zijn moeilijkheden tegen komen. Ik voel me geërgerd. Ik heb een lichte allergie voor de waarschuwende toon van mijn man.

In mijn omgeving ken ik mensen die opvoeden vanuit een soort ‘risicomanagement’. Met een’ pas op, kijk uit’ mentaliteit. Als mijn man waarschuwt, krijg ik het gevoel al angst te kweken voordat Luuk de werkelijke ervaring heeft opgedaan. Dat wil ik in onze opvoeding van Luuk voorkomen.

Toen ik er, na mijn eerste ergernis, met mijn man over sprak, zei hij dat ik lang niet altijd zie wat hij ziet. Dat geldt met alles, dus ook met gevaarlijke situaties. We beogen beiden hetzelfde alleen hebben daar letterlijke en ander perspectief bij; 16% met 1 oog en 100% met 2 ogen.

Ik denk dat we beiden een punt hebben in dit verhaal en dat we elkaar mooi in balans houden wat betreft de opvoeding. Luuk geniet alleen maar van zijn steeds groter worden de wereld

En maakt Luuk eens een smakkerd? De kusjes met 16% en 100% genezen elke bult!